Anemone nemorosa
Żyję między zgasłymi gwiazdami...
Chodzę, jak gwiazdy, po mroźnych orbitach,
Ślepymi oczami wpatrzona kamiennie
W ostatni nieskończoności skraj –
Ze zdziwieniem wiedząca, że blask mój miniony
Przyświeca jeszcze ludziom, choć źródło już zgasło.
... Ale to dlatego, że jestem bardzo daleko –
A z oddalenia tylko wiedzieć można,
Że maj jest kłamstwem,
Że wiosna nie jest wiosną, już po drugiej stronie
Tej samej malutkiej ziemi.
Żyję między zgasłymi gwiazdami.
I nigdy nie myślałam, by w martwe me światy
Mógł się wpleść taki jasny, taki dobry maj,
Że się pewnego razu zabłąkam na wzgórza
Między młodymi drzewami,
Że o wschodzącym słońcu
Siądę na trawie jasnozielonej,
Wpatrzona w niskie, kwietne dale łąk.
(Jakże dziękuję panu za te białe kwiaty,
Rwane w majowy świt
Między pocałunkami...)
Smutno bardzo żegnałam tamto rano.
Wracając między gwiazdy umarłe.
Na dawną drogę
Kamiennie zapatrzonych
W nieskończoność światów –
(Jakże dziękuję panu...)
Ach – i dotąd uwierzyć nie mogę
Że maj ten cały był kłamany,
Że i on także był blaskiem pośmiertnym
Dawno zamarłej gwiazdy.
Nie mam siły uwierzyć...
Na pamiątkę
Zabrałam z sobą parę tamtych kwiatów,
I one mówią mi cicho
Że to jest prawda – (ten maj...)
(Jakże dziękuję panu za te białe kwiaty,
Rwane w majowy świt
Między pocałunkami...)
Podobne artykuły
Cytaty
Poznawanie życia nie nauczyło mnie nic, nie doprowadziło do żadnej syntezy. Im więcej się o nim wie, tym trudniej sformułować uogólnienie. W życiu wszystko wzajemnie sobie przeczy. Nauka jest bardziej konsekwentna.
Więcej…Dom nad Łąkami
Muzeum im. Zofii i Wacława Nałkowskich
ul. W. Nałkowskiego 17
05 – 200 Wołomin
tel/fax 022 786 22 19Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.">
Godziny otwarcia:
Czynne od wtorku do niedzieli w godz. 10-15
- bilet normalny 5 zł
- bilet ulgowy 3 zł
- w niedziele wstęp bezpłatny
Organizowane są lekcje muzealne dla przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów i średnich.
Partnerzy:
szukaj
